درخت یا درختچه زغال اخته مناظر زیبا در همه فصول

زغال اخته بومی غرب آسیا، جنوب و مرکز اروپا است. این درخت در جنگل­های ارسباران مخلوط با سایر درختان جنگلی دیده می­شود. فرم رشد زغال اخته طوری است که گاهی در ردیف درختچه ­ها قرار می­گیرد. برگ­های آن سبز تیره بوده و در فصل پاییز به رنگ قرمز ارغوانی درمی­آید. یکی از مشخصه­ های جنس Cornus این است که رگبرگ فرعی بعد از انشعاب از رگبرگ اصلی به سمت لبه برگ حرکت کرده و قبل از رسیدن به آن منحرف شده و به سمت نوک برگ متمایل می­شود. گل­ها به صورت خوشه­ های گرد زرد رنگ در اواخر زمستان ظاهر شده و سپس در فصل تابستان میوه­ های قرمز رنگ شبیه گیلاس بر روی درختان خودنمایی می­کند.

زغال اخته به شرایط خشک و گرم مقاومت نشان می­دهد. خاک با زهکشی مطلوب، مرطوب و اسیدی و مملوء از مواد آلی خاکی مرغوب برای زغال اخته می­باشد، هر چند در شرایط طبیعی در دامنه­ های سنگلاخی مرطوب رشد می­کند اما برای رشد قابل قبول در باغ محتاج خاک مناسب است. زغال اخته با مناظر اواخر زمستان، بهار، تابستان و رنگ پاییزی یک درخت تمام فصل محسوب می­شود.

ازدیاد زغال اخته: کاشت بذر ر فصل پاییز در فضای آزاد و یا تیمار سرمایی بذرها در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت حدود 4 ماه قلمه­های نیمه خشبی در اواسط تابستان در شرایط مه افشانی بعد از تیمار سریع با اکسین IBA به غلظت ppm8000 ریشه خواهند داد.