شاه بلوط درختی همیشه سبز

شاه بلوط درخت بومی نواحی جنوب اروپا، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا است. برگ­ها بیضی کشیده و اندازه آنها به 20 سانتیمتر می­رسد، آرایش برگ­ها روی شاخه به صورت متناوب است. رنگ سطح برگ سبز تیره و براق و رنگ بخش زیرین سبز روشن است. پوست درخت خاکستری است که در نهایت قهوه­ای و شیاردار می­شود. گل­ها به صورت شاتوت­های نر و ماده و به رنگ زرد شیری در اواخر بهار ظاهر می­شوند. مغزه میوه این درخت خوراکی است. بیشتر طالب اراضی غیر آهکی است و در جنگل­های شفت و شفارود و آق­اولر مخلوط با درختان ممرز و بلوط دیده می­شود. شاه بلوط بیشتر دوستدار فضاهای آفتابی، خاک با زهکشی خوب کمی اسیدی تا خنثی است. این درخت تأکیدی، سایه­انداز و زمینه مورد استفاده قرار می­گیرد. مقاوم به خشکی است و میوه آن بعد از یک تابستان گرم و خشک می­رسد.

ازدیاد شاه بلوط: بذرها یا در فصل پاییز در فضای آزاد کاشته می­شوند و یا بعد از دریافت یک تیمار سرمایی 3- 2 ماهه در بهار کاشته می­شوند. بذرها خیلی زود خراب می­شوند و نباید خشک شوند. قلمه­های تهیه شده از درختان جوان ریشه­دار می­شوند، همچنین قلمه­های نرم تابستان با ppm1250IBA تولید ریشه می­کنند. پیوند اسکنه­ای و پیوند وصله­ای از روش­های پیوند موفقیت­آمیز برای این درخت است.